Uykusuz Gecelerin Aydınlık Sonu...

İnsan yalnız kalınca başlar iç muhasebesi; acısı, hüznü, sevinci…

Kaybettikleriyle iletişimin başka bir yolu da yoktur aslında. Benim de yaklaşık sekiz yıldır babamla olan içsel iletişimim imge dünyamda bu yöntemle gerçekleşiyordu. Aynı Anadolu’daki genelde hisler üzerinden yaşanıp dışa yansıyamayan sınırlı baba-oğul iletişiminin kalplere gömülmesi gibi…

Ne mutlu ki biz çok şey paylaşmıştık…

Bohemyalı Kafka’nın “Babaya Mektup” kitabının giriş kısmında bahsettiği gibi babaya karşı hissedilen sevgi ile korku arasında ince bir çizgiydi.

İşte 26 Mart cumartesi gününe gelinceye kadar ara ara içimden yükselip taşan karmaşık duygular bu şekildeydi. Öte yandan Atatürkçü Düşünce Topluluğu yöneticisiyken yurt ve dünya  sorunlarını tartışmak üzere okulumu temsilen birçok üniversiteye gittiğimden bu yana ilk kez elime mikrofon alacak olmanın gerginliği de vardı.

Hüzün, gurur, mutluluk ve tabii adına yakışır bir kütüphane açmak istemenin stresi…

Sanki kitapları babamla birlikte seçiyorduk.

Yılların sınıf öğretmeni olarak kendine göre baskıcı bir yaklaşımla çalışma yaşamının son yıllarında din kültürü ve ahlak bilgisi dersine girerken okuttuğu İlhan Arsel’in “Şeriat ve Kadın” kitabını soruyordu.

Olmaz mı vardı tabii ki…

Ne de olsa Recai Şeyhoğlu’nun eli değmişti.

Hani yakın zamanda ChHP İzmir İl Örgütünde 'Rasime Şeyhoğlu Kütüphanesi'ni açarken değerli büyüğüm Kemal Nehrozoğlu ile tanık olduğumuz, son kitabı “Siyasi İstikamet”i armağan ettiği Genel Başkan Kemal Kılıçdaroğlu’nun "mutlaka dikkate alacağım" diye onore ettiği Recai Şeyhoğlu…

Yıllarca kendisine gelen talepleri; cami- cemevi -kahvehane demeden, köy, kasaba demeden hiçbir siyasi ayrım yapmayıp kimseyi ötekileştirmeden yerine getirmişti.

Eğitimci bir yazar olarak kendisi, benim Ege Bölgesi Şanlıurfa Kültür ve Dayanışma Derneği’nde yapmayı düşündüğüm kütüphane fikrime de hayır dememiş aksine heyecanlanmıştı.

Havasını soluduğu Urfa’nın İzmir’e yerleşmiş insanlarına hizmet götürmenin heyecanıydı bu.

Rasime- Recai Şeyhoğlu Kütüphaneler Zinciri’nin 53. Halkası olacaktı bizimkisi.

Ve ilk kez bir hemşeri derneğinde açılacaktı bu kütüphane…

Türkiye’nin olaylı yıllarında okumuş, ilk okuduğu eğitim enstitüsünde ağır yaralanmış ve sonrasında da atılmış, Danıştaydan yürütmeyi durdurma kararı aldıktan sonra naklini aldırdığı Muğla Eğitim’den mezun olmuş ve Urfa’da ilk öğretmenliğine başlamıştı.

Babamla da Urfa’da tanışmış ve yol arkadaşlığında bulunmuştu.

Recai öğretmenimin annesine olan düşkünlüğünü bilmeyen yok.

Öncekiler hem kendisinin hem annesinin adıyla açılırken Rasime teyzenin 2015’te Hakk’a yürümesinden sonra kütüphaneler hep annesinin adıyla açılır oldu.

53. kütüphanenin, hem babamın hem de Rasime teyzenin adını taşıyor olması ise İzmir- Şanlıurfa Dayanışması gibi oldu.

A. ŞEREF GÜNDÜZ- RASİME ŞEYHOĞLU KÜTÜPHANESİ

26 Mart’ta coşkuluyduk, heyecanlıydık, umut doluyduk.

Umudumuz; açılışımıza gelen eş, dost ve arkadaşlarımızın ellerinde kitaplarıyla çıkagelmesindendi.

Demek ki burası zamanla daha çok kitaba ev sahipliği yapacaktı.

Babamla Rasime teyze kıvılcım olmuştu.

Şanlıurfalı baba dostlarım, ata toprağımdan kopup İzmir’e yerleşen değerli Urfalılar, şimdi derneğimizde kitaplarla/ şairlerle/ yazarlarla…

Biz, bize yakışan tabloyu yaratmıştık o gün.

Bize yakışanı yapmıştık.

Hayatım boyunca sadece üç kez, toplam on gün gördüğüm Ata toprağıma olan borcumu ödemenin huzurunu yaşadım o gün.

Urfalı Şeref Hoca ile Rasime teyze aramızda yoktu o gün.

İçimdeki ses öyle demiyor. "Hep aramızdalar!"

İşte kitabın gücü!

İşte sevginin gücü!

Kitaptan daha birleştirici bir güç var mı şu dünyada?

Urfa adı bir iki ay sonra da Manisa’nın Demirci ilçesinde dillerde olacak.

Milli Mücadelede Urfa, Urfa Tarihi, Urfa yemekleri adlı kitaplarımız Demirci’de açılacak olan 54. Kütüphaneye doğru yola çıktı bile…

Demircililer, bundan böyle daha bir yakın olacaklar artık bize.

Bu hazzın tarifi mümkün değildi!

Açılışımızda da yalnız bırakmadı bizi, bize yakın olduklarını bildiklerimiz.

Dernek başkanlarımız, siyasi parti temsilcileri, sivil toplum örgütleri temsilcileri…

Eğitim-Sen 1 No’lu Şube, Ahmet Ragıp Üzümcü İlköğretim Okulu Öğretmenleri, Tunceli ve Sevenleri Eğitim, Kültür ve Dayanışma Derneği…

Daha başka…

Şanlıurfa Büyükşehir Belediye Başkanı Sayın Zeynel Abidin Beyazgül, çelengiyle merhaba diyor gibiydi bizlere…

Cumhurbaşkanlığı Genel Sekreterliğinden emekli/ eski İzmir Valisi değerli büyüğüm Kemal Nehrozoğlu’nun ve çok değerli gazeteci-yazar Saygı Öztürk’ün güzel sözlerle bezeli telefonu…

İnanıyorum ki 1000 kitaplı kütüphanemiz bize daha başka dostların da kapısını aralayacak.

Ne kadar mutluyum, bir bilseniz…