Silah Yap Amca

Sen silah yap,

Ben vurulayım amca.

Sen tank yap,

Ben ezileyim amca.

Sen gaz üret, üstüme at,

Ben boğulayım amca.

Sen bomba yap,

At yüksekten,

Evim yıkılsın amca.

Sen şehrimi yak, yık,

Ben yurtsuz yuvasız kalayım amca.

Sığınmak için sınırdan sınıra koşayım,

Sen kapını bana kapat amca.

Bana çadır kur,

Eksi bilmem kaç derece soğuğun ortasına.

Ben üşüyeyim, açlıktan eriyeyim,

Sen çok ye, çok lüks yaşa.

Kıtlık kırsın yurdumu,

Sen nihayet vicdana gel,

Uçaklar dolusu bozuk yiyecekler,

Ve güvelenmiş battaniyeler

At üstüme amca.

Sen silah yap,

Ben vurulayım amca.

Sen tank yap,

Ben ezileyim amca.

Sen insansız ölüm uçakları yap,

Ben vurulup düşeyim amca.

Sen çok kazan, çok yaşa,

Ben yaşamadan öleyim,

Çok öleyim, hep öleyim amca.

Senin çocuğun değilim ya sırtını dön, aldırma.

Durma silah yap, silah yap amca.

Ama molaların birinde,

Çizgili Pijamalı Çocuk’u oku amca.

Oku da kalbin kurusun

Vicdanın yırtılsın şöyle boydan boya.

Sonra yine,

Kaldığın yerden başla.

Durma silah yap, silah yap amca.

Ben çok öleyim,

Çok çok öleyim amca.

Senin çocuğun değilim ya.

Ben çok çok ölebilirim amca.

Yaşamama, ölmeme karar veren,

Kendi şık, içi cılk amca

Kötü kalpli, pis amca!

Anladım ben seni,

Şeker yok bana,

Balon uçurmak yok barışa…

Sen var olup silah yaptıkça.

İnsanın bir yanı hep hayvan kaldıkça.