Beyaz Adamın Bin Yıldır Dedikleri

Senin yerin ceviz kabuğu, küçük küçül sığ içine.

İki aile, üç aile, beş aile, toplaşın bir kulübeye,

Yeter öyle paranız, toplu sefalet giderlerinize.

Refahım için, ülken bana gerek, bütün genişliğiyle.

-

Kes zeytinini, çam fıstığını, Şam fıstığını…

Benden satın al, bana bol bol para öde.

Kota koydum pancarına, tütününe, sakın çok üretme.

Terli kaymen bana gerek, tıkır tıkır say elime.

-

Senin işin satın almak, satın al da ye.

Alamazsan atık topla, bulamazsan taş ye, ot ye!

İyisini ben götürürüm sarayıma, kaleme.

Orman yerin bana gerek, yakıyorum bak, karışma işime.

-

Kapat şu okulları, eğitim senin neyine!

Ne kadar cahil kalsan, o kadar kolay güdülürsün sürüde.

Satarsın vatanını arsa diye, avucuna sayacağım birkaç yeşile.

Bana aptalınız gerek, kul olur, diz çöker kolayca önümde.

-

Senin suyun bana gerek, sen kurak kal, bana ne!

Senin madenin bana gerek, sen yoksul kal, bana ne!

Senin kaynakların bana gerek, sen aç kal, bana ne!

Senin başın sonun aç gerek, muhtaç olun hep birlikte, benim ürünüme, gücüme.

-

Bilim üretir, teknoloji yaratırız biz, senin kovduğun zekilerle.

Bilginin yeri belli, bilimin yeri belli, hepsi bizim vadide.

Akıllınız bana gerek, çök üstüne, yıldır, gönder benim ülkeme.

Cahilini, yoksulunu evde tut, sakın salma üstüme.

Bu arada savaş sen, düşman bulup kendine.

Silah satarım sana ben, sen seni öldür diye.

Bana gerek kalmasın, kana bulanmasın ellerim.

Bomba yaparım sana ben, sen seni öldür diye.

Sen seni bitir diye.