Okuduklarım; "Kürtaj" (Richard Brautigan)

Karşıyaka Belediyesi Kitap kulübünde Aralık ayında okuduğumuz Amerikan edebiyatının seçme eserlerinden biri olan ‘Kürtaj’ın’ yazarı Richard Brautigan; (1935 – 1984). Zor bir çocukluk geçiren yazar bundan sonraki yaşamında da bu zorlukların etkisi ile 20’li yaşlarında, paranoyak-şizofren teşhisi kondu ve şok terapisi uygulandı 1955’te San Francisco’ya taşındı ve burada “beat”( başıboş, meteliksiz, yersiz yurtsuz) hareketinin bir parçası oldu. 60’larda yazdığı ve dönemin ruh halini yansıtan romanlarıyla karşı kültürün en popüler yazarlarından biri oldu. Alışılagelmiş tekniklerin dışına çıkan Beat yazarları, çoğu zaman sansürle mücadele etmişlerdir. 50’li yıllarda ardı arkası kesilmeyen onlarca dava sebebiyle Beat Hareketi, ancak 60’lı yıllarda Amerikan gençliğine tam anlamıyla ulaşabilmiş ve kısa zamanda sanatın birçok dalında etkisini göstermiştir.

Sıradan ve çevreden kopuk bir hayat yaşayan kütüphane görevlisi adamın, vücuduyla kavgalı ancak ondan faydalanmayı da bilen bir kadının kütüphaneye gelmesiyle değişen hayatı, kürtaj için Meksika ‘ya uzanan yolculukları sonrasında hayatlarının dönüm noktasının hikayesi…

Okuması çok kolay, sıkıntı vermeyen 4 karakter, 4 mekan ve 4 konu ile Aşk, umut, umutsuzluk, radikal kararlar, özgürlük ve aşkın bilinç altındaki karmaşa ile benim bedenim, benim kararım ile sonlandırıldığı özgürlüğe giden bir yolculuk…

Bir kütüphane ama bildiğiniz klasik kütüphanelerden değil isteyen el yazısıyla oluşturduğu kitabı getirip buraya bırakabiliyor. Kütüphanede istediği rafa koyduğu ve el yazmasıyla kağıda, peçeteye, kartona yazdıkları bu kitaplar basılmayacak ve belki de hiç kimse tarafından okunmayacak…

Örnek mi; Penceresi olmayan bir otel odasında çiçek yetiştirmek üzerine 5 yılda yazılmış 44 sayfalık bir kitap. Bir diğeri 17 yaşında yazılmış yayımlayacak yayıncı bulamayınca yazarın 55 yaşında teslim ettiği ‘Aşk Her Zaman Güzeldir.’ Ve de yazarın kendisini tarif ettiği ‘Amerikan Geyiği’ sadece bir kitap ve diğerleri…

İşte kitapta en çok ilgilimi çeken bu bölümdü böyle bir kütüphane olsaydı çevremde ilk giden ben olurdum önce bırakılanları okumak sonra yazdıklarımı rafa yerleştirmek…

Tanıtım Bülteninden;

“Kürtaj ‘da aşk ve özgürlük arayışının damga vurduğu ’60’lı yılların Amerika’sına; her şeyin mümkün ve epey gürültülü olduğu hareketli zamanlara götürüyor bizi. San Francisco’da, “Amerikan yazınının istenmeyen, lirik ve lanetli örneklerini”, asla okunmayacak ve kabul görmeyecek kitapları bir araya getirmek üzere kurulan bir kütüphanenin gönüllü memuru, sığındığı münzevi hayattan geri dönülmez biçimde kopmanın eşiğindedir. Bu esnada bedeninin hapishanesinden ve eşsiz güzelliğinden kurtulmak isteyen Vida ‘nın beklenmedik ziyaretiyle dünyası allak bullak olur. İkili arasında tetiklenen aşk, yeni çifti, kaçınılmaz zorunlulukların etkisiyle Meksika’ya doğru sürükleyecek tir. Beat Kuşağı’nın efsanevi yazarı Brautigan’dan, özgün olduğu kadar tuhaf, karamsar olduğu kadar mizah yüklü bir yol hikâyesi.”

Kitaptan altını çizdiğim satırlar;

“Karanlığa gömülen kitap raflarını seyrederek saatlerce otura kalmışım bu masada. Kitapların varlığını üzerinde durduran ahşabı onurlandırış biçimlerini seviyorum.”

“Fazla bir şeyim yok. Tüm eşyam şunlardan ibaret; kitaplıkta birkaç kitap, beyaz bir halı, halının üstünde küçük bir mermer masa ve pikabım için birkaç plak: Beatles, Bach, Rolling Stones, Byrds, Vivaldi, Wanda Landowska, Johnny Cash…”

“Dünyada çok fazla çocuk var ama yeterince sevgi yok.” Kürtaj tek çözüm.

“Dünyada bir; sürü belki var ama yeterince insan yok.”