30.08.2022, 10:22

Adnan Oğuz Akyarlı’nın Ardından…

"İzmir Büyükşehir’i yıkan ölüm! Kent Konseyi Başkanı Akyarlı hastalığa yenildi." (Yeni Asır)

"Adnan Akyarlı vefat etti." (Dokuz Eylül Gazetesi)

"Kent Konseyi Başkanı Prof. Dr. Akyarlı vefat etti." (Hürriyet)

Yukarıda görüldüğü gibi gazeteler böyle verdi ölüm haberini.

 İzmir Kent Konseyi Başkanının ölüm haberini vermeyen gazete ya da haber portalı yoktu.

Sayılan sevilen bir portre olduğunu buradan anlamak mümkün.

Safra kesesi kaynaklı çoklu karaciğer metastazı sonrasında gelişen kardiyopulmoner yetmezliği sonucu, 26 Ağustos 2022’de yaşamını kaybeden Adnan Oğuz Akyarlı, 2009-2014 yılları arasında İzmir Büyükşehir Belediyesi Meclis Üyesi ve Meclis Başkan Vekiliydi.

İZELMAN Yönetim Kurulu Başkanlığının yanı sıra İzmir Kent Konseyi Başkanıydı.

1949 yılında Adapazarı’nda doğmuş olan Akyarlı; ilköğrenimini Mardin, Bursa ve Edremit’te yaptı. Ortaokulu Edremit’te, liseyi ise Eskişehir Atatürk Lisesi’nde okudu.

1971 yılında İTÜ İnşaat Fakültesi’ni bitirdi. 1975’te 'Doktor Mühendis', 1980’de kıyı ve liman yapıları dalında 'Doçent', 1987’de ise hidrolik alanında, 1988’de deniz teknolojisi dallarında iki kez profesörlük unvanını kazandı.

Okuma isteği ve heyecanı bitmiyordu hiç…

Turizm İşletmeciliği Ve Otelcilik’i de bitirdikten sonra 'Web Tasarımı Ve Kodlama' programlarını da okudu.

'Yerel Yönetimler' konusunda da eğitimini sürdürmekteydi.

1972- 1988 süresinde Ege ve Dokuz Eylül Üniversitelerinde inşaat ve Deniz Bilimleri Ve Teknolojisi Enstitüsü’nde çeşitli düzeylerde yönetim sorumluluklarında bulundu. 1998’de emekli oldu. Ulusal ve uluslararası projelerin yöneticiliğini yaptı. Yayımlanmış eserlere imza attı. Özel sektörde de üst düzey yöneticiliklerde bulundu.      

Konak Kent Konseyi kurucusuydu. Karabağlar Kent Konseyi’nin de başkanlığını yapmıştı. 

Çok sayıda dernek ve vakfın da kuruluşunda aktif görevler üstlenmişti.

Özetle… Bilim insanıydı, örgütçüydü. 

Dokuz Eylül gazetesinde Vecdi Sayar şöyle yazmış:

"Akyarlı’nın en sevdiği mesleğinin öğretmenlik olduğunu söyleyebilirim. İZELMAN’ın 'Kitap Kafeler' projesi ve kısa sürede yaygınlaşan Ana Okulları, onun gözbebeği idi."  

***

Beni, aylar önce Öğretmen Yusuf Yılmaz’ın cenaze töreninde onunla tanıştıran Ardahan Totuk olmuştu. Kütüphanecilik yaptığımı önceden bildiği için "Gelin, sizinle görüşelim. Anlatacaklarım var" demişti.

Hülya Gacar ile ziyaretine gittiğimizde Harun Karadeniz aşkını bir kez daha dinlemiş oldum kendisinden. Cenaze töreninde anlatmıştı daha önce… Ben de Harun Karadeniz’in kitaplarını okuduğumu, ona ve Sinan Cemgil’e duyduğum hayranlığı dillendirmiştim o gün. "Siz, bana gelin,  neler göstereceğim size…" demişti.

Yakın mesai arkadaşları, onun Harun Karadeniz’le ilgili yayımlanmış yazılarını biliyorlardır mutlaka.

Bir iki kütüphane projesiyle ilgili konuşmuş, maalesef arkasını getirememiştik.

Temiz yüzlü, tevazu sahibi biriydi.

27 Ağustos’ta, toprağa verilmeden önce Ahmed Adnan Saygun Sanat Merkezi’nde düzenlenen anma programına beni onunla tanıştıran sevgili arkadaşım Ardahan Totuk ile gittik. Salon ağzına kadar doluydu.

İzmir’in yerel yönetim kadroları, kültür- bilim- sanat çevreleri ve siyasetçilerle doluydu salon.

İlk kez ağlarken gördüm Tunç Soyer’i. Tutamamıştı kendisini konuşurken…

"Türkiye bir aydınını, devrimci bir mücadele insanını kaybetti. İnsanlık, bir bilgesini kaybetti. Bilim insanıydı. Siyasetçiydi. Çok iyi bir eğitimciydi. İyilik, hoşgörü, tevazu, sabır, dürüstlük bu kadar mı buluşur bir insanda?" demiş ve söz vermişti: "Adını, sokakta ve bir caddede değil, bir eğitim kurumunda yaşatacağız."

Tunç Soyer’in konuşması diğer 13-14 konuşmacının sözlerini özetler gibiydi.

Aileden bir, İZELMAN ve Kent Konseyi’nden birer ve bir milletvekilin konuşması yeterliyken birbirinin aynısı gibi sözlerle çok sayıda kişinin konuşması doğru değildi.

Rahmetlinin 68 kuşağından olduğuna dair sözler çok kişinin ağzından dile getirildi. Ama gel gör ki İzmir 68’liler adına bir yönetici konuşmadı.

68’liler Birliği’nin mi Akyarlı’nın ölümünden haberleri yoktu, yoksa Akyarlı mı 68’li değil?

Dikkatimi çeken ikinci konu da aile bireylerinin (kızlarının) mikrofonda hüngür hüngürcesine ağlamasıydı.

Ağlayan sadece kızları değildi ama…

Yakın dostları da tutamadı kendilerini…

Bence daha metin olunmalıydı.

Benimkisi bir düşünceyi paylaşmak!  Eğriyi doğruyu dile getirmek…

Merhum Akyarlı’nın çok sevildiği zaten belli… Saygın bir kimlik olduğu su götürmez…

Duygularınızın tutsağı olmamalısınız konuşurken. Üzüntülerini anlıyoruz ama konuşurken daha metin olmaları gerektiğini de kulaklarına fısıldamakta yarar var.

***

İstisnalar dışında kimin ne kadar sevilip sevilmediğinin bir göstergesi gibi bu türden cenaze törenleri…

10 kişiyle kaldırılan cenazeler de var…

Akademisyenler, kooperatifçiler, siyasetçiler, yurttaşlar, eğitimciler, kültür- sanat çevrelerini buluşturan bir değerin, bugüne değin 'Cumhuriyete Kanat Gerenler' ve 'İzmir Ödülleri (vefa ve Emek) listesine dahil edilip bir ödüle layık görülmemiş olmasını da anlamakta zorlanıyorum.

İnternete girip merak ettim. Plaket dağıtıcılarının (!) listesinde yer alıp almadığını. Yok!

Bir doktor arkadaşımın deyişiyle herkese ödül dağıtanlar, neden Prof. Dr. Adnan Oğuz Akyarlı’yı unutmuşlar diye düşünmekte ve bu ödül dağıtıcılığını sorgulamakta yarar var diye düşünüyorum.

Örneğin, Yavuz Kitabevi’ne ödül verilmiş. Kitabevinin sahibi Birgül Kitapçı’nın bundan haberi yok.

Bir doktor arkadaşımın dediği gibi 40-50 kişiye ödül mü verilir Allahaşkına?

Veriyorlar.

İşgüzarlık parayla değil zira…

Yoksa…

Seçisi Kurul üyeleri, İzmir’de mi yaşamıyor?

İzmir’in değerlerini bilmeyenlerden oluşan bir seçiciler kurulu mu yoksa?

Örnek verip pekiştirmek gerekirse;

Moreno Margunato, Eski İzmir’de Türk Ecza Deposu sahibiymiş. Aynı zamanda İsrail Türkiyeliler Birliği’nin de eski başkanıymış.

Giovanni Ercolani, İzmir âşığı Sociocultural Anthropologistmiş.

Tülay Duygulu Pırlant, ABD ve Türkiye’de romancı ve senaristmiş. İnternete girip öğrenin lütfen Tülay Hanımın senaristliğini…

Plaket dağıtıcı merkez, plaket verdiklerinin unvanlarından da bihaber!

Örneğin, bir gazeteciyi tanıtırken "Çevreci, gazeteci- yazar- ………… gazetesi Ege Bölgesi Eski Müdürü" diye tanıtıyor.

Bizim bildiğimiz gazetelerin bölge temsilcileri oluyor.

Çocuk kitapları derleyen bir yayıncıyı 'ünlü öğretmen' olarak yazmış. O kişinin ünlü bir öğretmen olduğunu hiçbir eğitim sendikası söylemez. Ama yayıncı derseniz çok kişi bilir.

"Bu kadar cehalet ancak tahsille mümkün olur" diyen Sakallı Celâl’i gel de anımsama!...

Plaket dağıtıcı da bilindiği gibi yüksek tahsilli biri. Mühendis!

***

İzmir emek veren kişileri belirleyenlerin; sivil toplumun önde gelenleri, eğitim - bilim – sanat - spor çevreleri olması gerekmez mi?

Prof. Dr. Semih Çelenk, ödülü reddediyor örneğin…

Düşündürücü değil mi?

Cenaze törenleri, söyleşiler, spor karşılaşmaları, düğünler kalabalıklarla yapılıp dururken neden bu ödül dağıtım işleri bir salonda yapılmaz da ödülü kazananların ayaklarına gidilerek ödülleri verilir, bunu da anlamış değilim.

Ya da adı geçen uluslararası (!) merkezin kendi binasında yapılmaz mı bu etkinlik?

Yoksa bu uluslararası merkezin sabit bir adresi/ binası mı yok?

Ödül dağıtıcıları, miyop olsalar gerek ki Prof. Dr. Adnan Oğuz Akyarlı’yı fark edememişler bugüne değin.

Ahmed Adnan Saygun Sanat Merkezi’ne teşrif etseler öğreneceklerdi asıl ödül verilmesi gerekenin kim olduğunu…

Söylenmesi gereken bir başka konu da ödül alanların kendilerine "Bu ödül bana neden veriliyor?" diye sormamaları…

Yıllar öncesinde de bir başka ikili yapıyordu bu işi.

Yeni seçilmiş bir milletvekili, İzmir’e yeni atanmış il milli eğitim müdürü ve daha başka elitler…

Ödül dağıtıcıları; kâğıt toplayarak yaşamlarını sürdüren ama dilenmeyen, inşaat mühendisi olmasına karşın otogarda hamallık yapıp sağa sola el açmayan kahramanlara değil de illâ elitlere ödül vermeyi kazanç kapısı mı görüyorlar da bu yola başvuruyorlar anlayabilmiş değilim.

Bu yolla bir kimlik kazanma çabası mı yoksa…

***

Her uzatılan ödülün alınmadığını kanıtlayan örnekleri de bilmiyor olmalılar…

Boris Pasternak, Albert Camus, Le Duc Tho, Bob Dylan, Marlon Brando, Jean Paul Sartre’ın neden kendilerine uzatılan ödülü almadıklarını da öğrenselerdi de bize yazı konusu olmasalardı keşke…

Yorumlar (0)
12
parçalı az bulutlu
banner17
Günün Karikatürü Tümü
Günün Anketi Tümü
Bergama İl Olmalı mı?
Bergama İl Olmalı mı?
Puan Durumu
Takımlar O P
1. Galatasaray 21 57
2. Fenerbahçe 22 54
3. Samsunspor 22 43
4. Eyüpspor 22 39
5. Göztepe 22 35
6. Beşiktaş 21 35
7. Başakşehir 22 33
8. Kasımpaşa 22 31
9. Trabzonspor 21 29
10. Alanyaspor 22 28
11. Rizespor 22 27
12. Gaziantep FK 21 26
13. Antalyaspor 22 26
14. Konyaspor 22 24
15. Sivasspor 22 23
16. Kayserispor 21 20
17. Bodrum FK 22 17
18. Hatayspor 22 10
19. A.Demirspor 21 5
Takımlar O P
1. Kocaelispor 24 51
2. Karagümrük 23 42
3. Erzurumspor 23 40
4. Ahlatçı Çorum FK 24 38
5. Gençlerbirliği 23 37
6. Bandırmaspor 23 37
7. İstanbulspor 23 36
8. Keçiörengücü 23 34
9. Boluspor 23 33
10. Pendikspor 23 33
11. Ümraniye 23 32
12. Esenler Erokspor 23 31
13. Amed Sportif 23 31
14. Ankaragücü 23 30
15. Sakaryaspor 23 30
16. Manisa FK 24 30
17. Igdir FK 23 29
18. Şanlıurfaspor 23 28
19. Adanaspor 23 19
20. Yeni Malatyaspor 24 -21
Takımlar O P
1. Liverpool 23 56
2. Arsenal 24 50
3. Nottingham Forest 24 47
4. Chelsea 24 43
5. M.City 24 41
6. Newcastle 24 41
7. Bournemouth 24 40
8. Aston Villa 24 37
9. Fulham 24 36
10. Brighton 24 34
11. Brentford 24 31
12. Crystal Palace 24 30
13. M. United 24 29
14. Tottenham 24 27
15. West Ham United 24 27
16. Everton 23 26
17. Wolves 24 19
18. Leicester City 24 17
19. Ipswich Town 24 16
20. Southampton 24 9
Takımlar O P
1. Real Madrid 23 50
2. Atletico Madrid 23 49
3. Barcelona 23 48
4. Athletic Bilbao 23 44
5. Villarreal 23 40
6. Rayo Vallecano 23 35
7. Real Sociedad 23 31
8. Girona 23 31
9. Osasuna 23 31
10. Mallorca 23 31
11. Real Betis 23 29
12. Celta Vigo 23 28
13. Sevilla 23 28
14. Getafe 23 27
15. Las Palmas 23 23
16. Espanyol 23 23
17. Leganes 23 23
18. Valencia 23 22
19. Deportivo Alaves 23 21
20. Real Valladolid 23 15

Gelişmelerden Haberdar Olun

@