Jervis Bay ve Dostluk

Bir kaç gündür dostlarla birlikte, Sydney’in yaklaşık 200 km. güneyinde bir sahil kasabası Vincentia’dayız. 

Vincentia, okyanustan dar bir ağızla içeriye girerek oluşan ve kocaman bir gölü andıran Jervis Koyu çevresindeki güzelim kasabalardan birisi…

Doğal bir güzellik ve onun yarattığı huzur ortamı…
Turkuaz pırıl pırıl sular…
Kar beyazı kumlarıyla güzelim plajlar…
Yunus ve balinaların da sık ziyaret ettiği zengin bir denizaltı yaşamı…

Bu yüzden de, “Doğal Yaşamı Koruma” özel bölgesi…

Jervis Bay, Avustralya’da  hiç bir eyalete bağlı değil.
Özel yönetimi olan bir bölge:
Jervis Bay Territory…

Binlerce yıldır bu bölgede yaşayan Aborijin Yurugl kabilesinin kutsal kabul ettiği
topraklar…

Bu yüzden de, Avustralya’nın en büyük ve önemli ulusal parklarından birisi olan,
neredeyse el değmemiş bir güzellik, ‘Booderee National Park’ı; Aborijinlerin uzun yıllardır verdikleri -hala süren-“Land Right-Toprak Hakkı” mücadelelerinin bir sonucu olarak onların yönetim ve koruması altında…

Avustralya’yı işgal eden güçler, 50 bin yıldır bu topraklarda yaşayan Aborijinleri yok sayarak adayı “Terra Nullius” ilan etmişti?

Yani?
“Kimseye ait olmayan toprak!..”

Ve el koydu!..

Oysa Aborijinler için toprak onların kimliğiydi…
Binlerce yıllık kültürleri demekti…
Gökyüzü ve yeryüzü-toprak;
dağıyla, denizi, gölü, nehriyle…
üzerinde yaşayan tüm canlılarıyla onların bir parçasıydı…

Ne diyordu Kızılderili şefi Seattle?
“ Çam ağacının parıldayan her iğnesi, kumun her zerresi, her börtü böcek…bunların tümü halkımızın saygı duyduğu kutsal varlıklardır…
Parfüm kokulu çiçekler bizim kızkardeşlerimizdir… Ayı, Karaca ve yüce Kartal bizim ağabeylerimizdir…
Suyun şırıltısı büyükbabamın sesidir…
Biz bu dünyanın bir parçasıyız, o da bizim parçamız…” 
Bu yüzden de Aborijinler, geleneksel topraklarının onlara ait olduğunun tescillenmesi ve yasal kontrollerinin sağlanması için
“Toprak Hakkı” mücadelesini sürdürüyorlar…

Booderree Ulusal Parkı üzerindeki yönetim ve koruma hakkı da işte bu mücadelelerinin bir kazanımı.

Dostlarla her gün, bölgenin farklı bir güzelliğini geziyoruz, 
Bir kaç gündür dostlarla içimiz huzurla doluyor…

Akşamları mı?

Bir kaç kadehin demlediği; şarkı, türkü ve şiirlerle bezenmiş derin ve keyifli sohbetler… Çekişmeli tavla oyunları…

Bu birlikteliklerin oluşturduğu ortak anılar, yaşamımıza anlam katıp zenginleştiriyor… 

Dostluk…

Yaşamın süzgecinden geçmiş harika bir duygu…

Ne diyordu Aristo?
“İç iyilik ‘bilgi’, dış iyilik ise ‘dostluk’tur. “

Peki Can Baba ne diyor?

“Dostlar ırmak gibidir
Kiminin suyu az, kiminin çok 
Kiminde elleriniz ıslanır yalnızca
Kiminde ruhunuz yıkanır boydan boya…”

Yazı yine çok sevdiğim dizelerle bitsin:

“Dostluk dediğin güzel bir kitap
Hava gibi
Su gibi
Vazgeçilmez bir tat
Dostluk dediğin eşsiz bir kitap …” (Bedri Rahmi Eyüboğlu)

Dostlarla geçirdiğiniz ve geçireceğiniz, ruhunuzun da yıkandığı birlikleliklerle sağlık ve huzurla yaşamanız dileğiyle…