İzmir’de yaşamaya başlıyoruz - İki Kardeş, İki Yoldaş: (bölüm-9)

Anı – Tanıklık: İki Kardeş, İki Yoldaş

İzmir’de yaşamaya başlıyoruz

İzmir’in Tepecik semtinde romanların oturduğu bir mahalleye yerleştik. Ben, Şehit Fazıl İlkokulunda 2’nci sınıfa, Osman’da 4’üncü sınıfa başladı. Şimdi aramızda olmayan Gürsel abimde Ticaret Lisesi’ne girmişti. Annem, iş bulabildiği zamanlarda tütün mağazalarında çalışıyordu.

O zamanlar birden fazla ailenin yaşadığı, her ailenin bir odası olan ve aile evleri diye bilinen konutlar yaygındı. Tuvaletleri ve duşları ortaktı. Alışmamız uzun sürmedi. Kısa zamanda Tepecikli olmuştuk. Osman’la birlikte başladığımız Şehit Fazıl İlkokulu oturduğumuz eve yakındı. Burada yaşarken annem daha uygun bir ev aramaya da devam ediyordu.

Okul dışı zamanlarda evimize de yakın olan tren istasyonuna kadar yürür ama tren tantanlarını geçemezdim. Orasının İzmir’in kapılarından biri olduğuna inandığım için, geçersem dışarda kalacağını sanırdım. Aile için bir koruma kalkanı da olmuştu bu tatlı yalan…

İlk defa roman çocuklarını da burada tanıdık. İyi arkadaş olduk.

Fakir öğrencilere verilen, Amerikan yardımı süt tozu ve balık yağı ile ilk olarak Şehit Fazıl İlkokulu’nda tanıştık. İki yıla yakın bu mahallede oturduktan sonra bir tanıdık vasıtasıyla Sinekli-Yeşildere’de bulduğumuz bir eve taşındık.

Ben Mevlana İlkokulu’na, Osman’da Tepecik Ortaokulu’nda tahsiline devam etti.

Okullarımızdan fırsat bulduğumuz her boş zamanımızda, en azından harçlıklarımızı kazandığımız işler yapmaya çalıştık. Fuar zamanları Osman fuarın içinde kaçak sigara, bende su satıyordum. Diğer zamanlarda ise birlikte gevrek, muhallebi, ramazan pidesi, yazlık sinema önünde çerez, içeride gazoz, mahallede kaynamış mısır, kordon boyundaki yürüyüş alanlarında ve kutlamalarda mahallemizin kaya suyu dâhil, mevsime uygun ne varsa sattık herhalde…

Gürsel abimiz kasap çıraklığı ve zaman zaman da kahvede yardımcılık yapardı. Üniversiteyi İzmir’de bitirdi. Askerlik sonrası zirai donanımda çalışmaya başladı. Daha sonra birlikte geçirdiğimiz bir trafik kazası sonucunda Gürsel abimizi erken yaşta kaybettik.

Osman’ın kahvedeki çayı, yaz sinemaları önündeki çekirdek tezgâhı beğenilirdi. Benimde haşlanmış mısırım ve muhallebim çok sevilirdi.

27 Mayıs askeri müdahalesini Tepecik Ortaokulu’nda karşılamıştık. Okulumuz da o yıl 27 Mayıs ismini almıştı.

Lise öğrenimimize İzmir Alsancak’ta bulunan Namık Kemal Lisesi’nde başladık. Lise de okurken okul dışı zamanlarda ben tabakhanede daha sonraları da bir restoranda çalışmaya başladım. Bu işim Üniversiteyi bitirinceye kadar devam etti.

Osman ise kahvede çalışmaya ve yazlık sinema önünde çekirdek satmaya devam etti.

devam edecek...