“Bir olaydaki olumsuzluğu gidermesi gereken unsurun da o olumsuzluğa karıştığını anlatmak için kullanılan bir söz.” Türk Dil Kurumu Sözlüğü böyle tanımlıyor başlıkta ki deyimi.
Manevi ve sosyal alanda ki çöküntü ve çürümeye önceki yazılarımda değinmiştim.
Türkiye son birkaç haftada yaşadıklarımızla siyasi ve hukuk alanında da çürüme ve çöküntüde tavan yaptı. Ve bu yaşadıklarımızla başlıkta ki bu deyimi hak ediyor devlet yapımız.
Milli Eğitim bakanı Anayasa da değişmez ilkelerden olan Laiklik ilkesinin en büyük düşmanı tarikatlara kol kanat gererken okulları din görevlilere sonuna kadar açıyor.
Suudi Arabistan Riyad kentinde oynanacak Türkiye Süper Kupa maçında sahaya çıkacak Fenerbahçe ve Galatasaray futbol takımlarının formalarında ki Atatürk fotoğrafları ve taşınacak pankartlarla, Türk Bayrağı ve İstiklal Marşımızın okunmasının Suudi yetkililerle pazarlık konusu yapılması manevi değerlerimizin yok sayılmasıydı…
Sonrasında gelen ise Kuzey Irak’ta şehit olan 12 askerimiz için basit ve sıradan bir ortak açıklama yapanların Milli Yas tekliflerini geri çevirmeleriydi. Unutmuş olmalıydılar Suudi Kralı vefat ettiğinde ilan ettikleri yası, hatırladıklarında vicdanları sızladı mı bilmiyorum ama şehitlerimiz anmayı bir başka olayla birleştirdiler. Gazze ve Filistin dediler 1 Ocak sabah namazında toplananlar yürüdüler tekbirlerle şeriat ve hilafet çağrılarıyla.
Anayasanın Başlangıç bölümü; Hiçbir faaliyetin Türk milli menfaatlerinin, Türk varlığının, Devleti ve ülkesiyle bölünmezliği esasının, Türklüğün tarihi ve manevi değerlerinin, Atatürk milliyetçiliği, ilke ve inkılapları ve medeniyetçiliğinin karşısında korunma göremeyeceği ve laiklik ilkesinin gereği olarak kutsal din duygularının, Devlet işlerine ve politikaya kesinlikle karıştırılamayacağı; amir hükmüne ve Anayasanın 2nci maddesi; Türkiye Cumhuriyeti, toplumun huzuru, milli dayanışma ve adalet anlayışı içinde, insan haklarına saygılı, Atatürk milliyetçiliğine bağlı, başlangıçta belirtilen temel ilkelere dayanan, demokratik, laik ve sosyal bir hukuk Devletidir. Cumhuriyetini Niteliklerini yok sayarak.
Yürüyüşe katılanlar ve tertipleyenler içinde olanlar ise Tuz koktu, su çürüdü deyimin kahramanlarıydı. Cumhurbaşkanın kızı, oğlu, damatları. akp nin Anayasaya bağlılık yemini etmiş milletvekilleri.
Son olay ise artık sıradanlaşan Hukukun guguk olduğunun son mührüydü Gezi davası sanığı Avukat Can Atalay davası. Bir defa daha anayasa yok sayılıyordu bir mahkeme ve Yargıtay tarafından. Hem de öyle bir yok sayma ki Yargıtay, Anayasa Mahkemesinin kararını ikinci defa ve de çok ağır ifadelerle geri çeviriyordu. Hem de Pakistan Anayasasından örnek vererek, Kararda, AYM kararının “hukuki değerinin olmadığı” belirtirken mahkeme üyelerini terör örgütünün lehinde hareketle suçlamayı da kararlarına ekliyordu.
Anayasa 153. Madde "Anayasa Mahkemesi kararları Resmî Gazetede hemen yayımlanır ve yasama, yürütme ve yargı organlarını, idare makamlarını, gerçek ve tüzel kişileri bağlar.” Hükmü gereği AYM kararları devletin her kademesi ve her işlevi için bağlayıcıdır buna mahkemelerde, Yargıtay da dahildir.
Ama anayasa mahkemesi kararlarına uymamayı açık olarak beyan etmiş bir Cumhurbaşkanın rol model olduğu bir ortamda bu karar olağandışı sayılabilir mi?
Üstünlerin hukukun uygulandığı bir ülkeyiz, hukuk işlemiyor, hukuk devleti ilkesi yok hükmünde. Anayasa uygulanmıyor, AYM kararları tanınmıyor, AYM yi kapatma çağrısı yapan siyasi lider başkanının Kandile gitmesini söylerken onu hedef gösteriyor.
Laiklik sadece sözde kalıyor, iktidar milletvekillerinin katıldığı mitingde irtica hortluyor, şeriat ve hilafet çağrıları yapılıyor.
Hani bir söz var Anadolu’da der ki, "et kokarsa tuzlarsın ya tuz kokarsa ne yaparsın?" Bugün tam da bu aşamadayız.
Bu aşamayı durdurmak ve kokan tuzu tümden yok edip çöpe atmak bizim elimiz de, çürüyen suyu değiştirip temizlemek bizim elimizde yılmadan, yıkılmadan demokrasi için, laiklik için, hukukun üstünlüğü için mücadele etmek ve umudumuzu yitirmemek. Cumhuriyet kazanımları için bir ve birlikte olmak…