“Muhalefetin toplumu kutuplaştırmasına müsaade etmeyeceğiz!”
Çok doğru ve güzel bir söz, temiz ve saygılı siyaset adına. Hele bunu söyleyen Anayasanın 103ncü maddesindeki;
…vatanın ve milletin bölünmez bütünlüğüne,
…hukukun üstünlüğüne, demokrasiye,
…herkesin insan haklarından ve temel hürriyetlerinden yararlanması ülküsüne,
…görevi tarafsızlıkla yerine getirmek…
İlkelerine bağlı bir Cumhurbaşkanlığı yeminin etmiş kişi ise.
Ancak aynı Cumhurbaşkanı yukarıdaki sözlerinin ardından şu sözleri söylüyorsa;
“…Bizler Cumhur İttifakı olarak hepinizi önümüze katar, gideceğiniz yere kadar kovalarız. 84 milyonun her bir ferdini öz kardeşimiz olarak görerek bağrımıza basıyoruz. Gönül dilinden anlamayanlara, anladıkları dilden konuşmasını biliriz…”
Öz kardeşi olarak sevdiğini belirttiği vatandaşının kendisinden olmayanı kovalamayı görev olarak benimserken devamında Şair Nefi ile Tahir Paşa arasındaki “Kelp” atışmasını hatırlatır sözlerle muhalefete cevap veriyorsa;
“onların dinden, diyanetten nasibi yok. Bay Kemal kalkıp da yanındaki o malum tiplerin söyledikleri karşısında bir şey söylüyor mu? Söylemiyor, çünkü onun cinsi de cibilliyeti de o! O birilerini havlatıyor kendisi de arkadan izliyor. Bay Kemal, biz bunları yutmayız, kimin ne olduğunu da iyi biliriz. Sıkıysa kalk, bu havlayanları sustur.”
Ve de siyaset hayatında bugün en yakınında olanlar için de dâhil olmak üzere kullandığı ve yazıldığında argo ve kaba sözcük açıklaması verilen şu sözlere bakıldığında “Türk siyasetinin gözünü kin bürümüş kifayetsiz muhterisler tarafından lekelenmesine izin vermeyeceğiz” açıklaması ne derece inandırıcıdır.
“Bre gafil, mankafa, haysiyetsiz, onursuz, şerefsiz, alçak, hain siyasi mevtalar, cibilliyeti bozuklar, ölü seviciler, lan, havlayanlar, anıranlar, satılmış adam, İsrail dölü, ağzından salyalar akan, geri zekâlı, ahlak yoksunu, kalibresi bozuk, siyasi eşkıya…”
Bu yazının sonu bu sözler TC Devletinin Cumhurbaşkanına yakışmıyor. Bu sözler toplumu kutuplaştırır, siyaseti lekeler hele bir de bu sözleri küfürbaz olarak adlandırılıyorsa.
O oturduğu makamda “itibar bekleyenler, itibardan tasarruf olmaz” diyenler en büyük itibarsızlığı bu sözleri ile kendilerinin yaptığını bilmelidir şeklinde bitecekti.
Aklıma gelince araştırdım eski Cumhurbaşkanlarından böyle argo konuşan, muhalefeti aşağılayan var mı diye…
Aradığım sözleri bulamadım ama bulduğum bazı sözler kulağa küpe olur mu bilmem.
1'inci Cumhurbaşkanımız Mustafa Kemal Atatürk’ün, 10ncu yıl Nutku, Gençliğe Hitabesi, Bursa Nutku çare olur mu acaba?
2'nci Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’nün şu sözleri
‘Devlete kin yakışmaz, biz bu cumhuriyeti kanla kurduk ama insanla büyüteceğiz. Ben bunu Gazi’den öğrendim.’ Sözleri üzerindeki kin ve nefret duygularını söndürür mü?
8'inci Cumhurbaşkanı Turgut Özal’ın göreve başlarken söylediği şu sözleri sonrasında muhalefetin uygulamalarına karşı kullandığı “alışırlar, alışırlar” sözleri ile yaralasa da olması gereken değil midir?
“…Cumhurbaşkanlığı makamını, her türlü iç siyaset sorunlarının üstünde tutacağım ama halkımın içinde, mütevazı bir vatandaş olarak, halkımla birlikte yaşayarak…
9'uncu Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel siyaseti kavga, kin ve nefretle değil espri ile karşılarken ne kaybetmiştir ki, kazandığı onca karikatürden başka…
“Bir takım yürüyüşler oluyor diye asabınız bozulmasın, yürümekle sokaklar eskimez”
Yok, bunlarda çare olmazsa o zaman Hatice öğretmenimi göreve davet edeceğim elinde bir koli kırmızı biberle…