Ölmüş oğlunun yüzünü yüzlerce kez öpen anne için, ne kaldı geride?
Kızının başını bekleyen baba için ne kaldı?
Tuttuğu küçük elin gittikçe soğuyan ısısından başka ne?
Ne kaldı, yüz bin ölünün gerideki milyonlarca yakını için?
Ne kaldı ellerinde beddua etmek dışında, ne?
***
Ey toplum, ey!
Örtme üstünü, örtme, gör, duy, bil, örtme.
Örtülmez çaresiz milyon çığlık,
Rezil ve sefil oluyorsun örtmeyi her denediğinde.
Ne kaldı elinde ey toplum, ne?
Dürüst olmaktan öte, ne?
Binaları usulünce inşa etmekten başka, ne?
İşini doğru yapmaktan başka, ne?
***
Parlatılıp pazarlanan, kan içip palazlanan kapital,
Geçemedin mahşeri can pazarının deprem testinde,
Sınıfta kaldın bak, sıfır yazdı halk altın varaklı karnene.
O sıfırdan başka ne kaldı elinde, ne?
***
Enkaz altında çürüyor bedenler.
Kollar, bacaklar, eller çürüyor,
Yürek, böbrek, ciğer, beyin çürüyor.
Göz göre göre görünmeden,
Şehirler, köyler, insanlar çürüyor.
***
Kârgiller, çoluk çocuk öldürdüler.
Kadın erkek, genç yaşlı öldürdüler.
Nefes almaya utanırken hayatta kalanlar,
Kârgiller, arsız, hırçın ortalıkta gezindiler.
Ciğerleri yok nefes aldılar.
Beyinleri kof, akıl verdiler.
Günde beş vakit halkı tehdit ettiler.
***
Yine plansız programsız, yine bilgisiz, kuralsız
Gafilgiller, kâr derdine düştüler.
Sıraya geçtikleri kuyruk, mezar apartmanlar dikmek içindi yeniden.
Yer kapmak için birbirleriyle bile dövüştüler.
İhaleler açıp, şehirleri bölüştüler.
Tekrar ölebilsin diye şehirler.
Ölerek kâr ettirsinler yine diye, depremde can verenler.
Gerçekleri hep gizlediler.
Film setinden cici kesitler gösterdiler.
Ama yine de ne kaldı ellerinde, halkın not defterindeki o sıfırdan başka ne?
Bugün dövdükleri gençlerin insanlığından başka, ne?
Ne kaldı haysiyetten geriye?
Ne kaldı insanlıktan bugüne?
Şu sessiz halkın, bir haykırsa gökleri yırtacak çığlığından başka,
Ne kaldı bizlere, ne?
Dümdüz olmuş şehirlerden, köylerden başka, ne?
Ne ders çıkardık bu depremden, ne?
***
Boşlukta uçuşan perdeler şahit.
Viranda hıçkıran anılar şahit.
Kârgillerin, mahşeri yıkımdan kâr ettiğine,
Kolundan çekip torbaya attığınız o yarım çocuk şahit.
“Baba galiba ben de burada öleceğim. Kimse yardıma gelmiyor.” şahit.
Kör ve ahraz bir kayyum mudur acep adalet?
Ah adalet! Ne kaldı senin elinde, ne?
***
Binlerce seri katil çalışsa şehirlerde,
Düşman askerleri çökse tepemize,
Soykırım diye yeri göğü kavursa faşizm,
Sınıfkırım yapayım dese kapitalizm,
Olur muydu bunun çeyreği bile?
Ah adalet, ah! Ne kaldı senin elinde, ne?
Yolları kırılan, vatandaşı enkaz altında kalan,
Yardım bekleyip alamayan,
Ölüp de kendine mezar bulamayan,
Konteyneri, köprüsüyle sele kapılan,
Depremzede, yangınzede, selzede edilmiş bir halka
Reva görülen adaletsizlikten başka ne?
Ne kaldı elinde, ne?
Alev Subaşı 1 Yıl Önce
Parsel parsel eylemişler dünyayı. Bir dikili taştan gayrı ne'm kaldı? Dost köyümden ayağımı kestiler Bir akılsız baştan gayrı ne'm kaldı? Emel Güneş ' izledim you tube dan .Sonra İsias otelde solan en büyüğü 14 yaşında her bir çocuğun ailesinin videolarına baktım. Tek tek. Ben de sordum kendime Mahsuni gibi Sizin sorduğunuz gibi .Bir akılsız başımdan gayri ne bıraktılar bize ?? Ne ? Kaleminize Sağlık .