Bilinçli muhalifin çokça yanlışa sürüklendiği nokta, çantada keklik görüldüğünü düşünmek. Böyle düşünerek de hiç sırası olmayan alınganlıklar içine düşmek. İsyan vaziyeti alıp kendini çantada keklik gördüğünü düşündüğü kişilere ağzına geleni söylemek.
Yapmasan keşke bunu sevgili muhalif.
Yapmasan keşke bunu bilinçli vatandaş.
Yapmasak keşke hiçbirimiz.
Uyandırılması gereken milyonlarca insan var, bırak onlarla uğraşılsın. Sen de öyle yap, pışpışlanman için zaman ayıramıyorlar diye kızma, kırılma. Pışpışlanma bekleme. Bekleyip oturacağına çalış, kendi gücünü de kitlenin gücünü de kırma. Bilinçli seçmenliğini çantada kekliğe indirgeme, kendini buna layık görme. Bilinçli seçmenin yapması gerekeni yap, mücadeleni sürdür.
Ayrıca, o berbat ‘çantada keklik’ bakışıyla bakacak olursak evet sen çantada kekliksin. Çantada keklik olmayı bilinçli seçmen olarak kendin seçtin. Çantada keklik görülmek istemiyorsun evet ama gerçekte tam da öylesin. Öyleyse bu rolünü sevmek zorundasın. Öyle olmak istemiyorsun diye kalkışacak ve ulaşılmaya çalışılan iyi geleceğe karşı mı çıkacaksın? Yapma bunu. Zaten yapamazsın, kendin de biliyorsun. Kimsenin seni pışpışlamaya ayıracak vakti yok. Hem niye ayırsın, senin yerin mücadele alanı. Git, pıpışlanma bekleyenleri pışpışlamakla güne başla. Beklemekle zaman geçirme, küserek kendine haksızlık etme. Kendi pışpışlanmanı, toplumun geleceğinin önüne koyma. Yapma. Önce bunu anla sevgili çantada keklik bilinçli seçmen, lütfen. Evet ben çantada keklik olmalıyım de, mücadele edilmesi gereken onca şey varken bir de benimle uğraşmasın insanlar de. De işte ne diyeceksen onu de ama saniyeni olumsuz duygularla heba etme. Anladın sen onu!
Öyleyse ya herro ya merro!
Haydi!