Diktatörlük nedir?
Bir tür güç zehirlenmesi...
İktidarları hiç bitmeyecek, hep sürecek sanırlar.
Sanmazlar...
Bunun için her yola başvururlar...
Baskı, korku ve yıldırma ortak özellikleridir.
Yürütme ile birlikte yargı yasama, basın,
ordu ve kolluk güçleri de artık ellerinin altındadır...
Çok rahat yalan söylerler, aynı yalanı durmadan tekrarlarlar;
öte yandan dün söylediğinin bugün tam tersini de söyleyebilirler...
Muhalefeti baskı altına alırlar, kendilerine karşı çıkanı ezerler,
süründürürler, yok ederler...
Çıkarları için ülkeyi rahatlıkla kan gölüne çevirebilirler...
İstisnaları hariç tamamı debdebeye,
şatafata düşkündürler.
Karşılarında olanlar "vatan haini"dirler...
Ülke de, devlet de onlarındır...
Konuşmalarına,
mimiklerine, ses tonlarına bakın, sanki freze makinasından çıkmışcasına birbirlerine benzerler...
Oysa yüksek tonda konuşmalarının,
bağırmalarının bir nedeni de korkularıdır.
Korkarlar...
"Mussolini çok konuşuyor TARANTA-BABU!
Tek başına
yapayalnız
karanlıklara
bırakılmış bir çocuk gibi
bağıra bağıra
kendi sesiyle uyanarak,
korkuyla tutuşup
korkuyla yanarak
durup dinlenmeden konuşuyor.
Mussolini çok konuşuyor TARANTA-BABU
çok korktuğu için
çok konuşuyor!.."
(N.Hikmet, Taranta-Babu'ya Mektuplar, 8.Mektup)
Diktatörlerin sonu mu?
Aralarında ender de olsa, yaptıklarının
cezasını çekmeden ölenler varsa da genellikle sonları acı biter...
Bildiğiniz birkaç örnek:
En ünlüleri;
Almanya'da Hitler intihar etti, İtalya'da Mussolini kurşuna dizilerek teşhir edildi...
Şili'de Pinochet ev hapsinde öldü,
Kamboçya'da Pol Pot ömür boyu hapse mahkum edildi, kalp krizi geçirerek öldü...
Bazıları ülkelerinden kaçmayı başarabildiler...
Filipinler'de Marcos sürgünde öldü.
Paraguay'da Alfredo Stroessener ülkesinden kaçarak,
ömür boyu ülkesindeki insanların lanet ve nefret yükünü omuzlarında taşıyarak sürgünde öldü...
Zaire'de (Demokratik Kongo) Mobutu,
Uganda'da İdi Amin ülkelerinden kaçarak sürgünde öldüler...
Bunları niçin anımsadım?
Bugün, Charlie Chaplin'in unutulmaz filmi "Great Dictator"u bir kez daha seyrettim.
Filmin sonundaki efsane tiradı dinlerken gözlerimin önünden diktatörler ve sonları geçiyordu...
Ne diyordu o konuşmasında Chaplin?
"Şu anda bile sesim dünyadaki milyonlarca insana, acı çeken kadınlara, erkeklere ve çocuklara, suçsuz insanları hapse atıp işkence eden bir sistemin kurbanlarına bu sayede ulaşabiliyor.
İNSANLARDAKİ NEFRET DUYGUSU GEÇECEK,
DİKTATÖRLER ÖLECEK.
VE HALKTAN ALDIKLARI GÜÇ,
YİNE HALKIN ELİNE GEÇECEK.
SON İNSAN ÖLENE KADAR ÖZGÜRLÜK YOK OLMAYACAK..."