İktidar, gerek ekonomik gerekse de siyasi başarısızlıklarının sorumluluğunu ya da suçunu teröre ve dış güçlere yükleyerek ayakta kalmayı sürdürüyor.
Her şeyin bir başı bir sonu vardır ama bizdeki terörün nedense biteceği yok .
Onca askerimize, onca Skorsky’imize, onca tankımıza karşın…
Enflasyonu açıklamayı, iktidarı eleştirmeyi, CHP haberi vermeyi, festival düzenlemeyi, gece 01’den sonra müzik yayınını, konser vermeyi, parkta yoga yapmayı ve açık giyinmeyi yasaklayarak da hükümranlığını sürdürüyor sayın iktidarımız.
Bu, Cumhuriyet tarihinde bir İLK!
Toplumun cehaletinden ve dincileşmesinden/ dindarlığından yararlanarak…
Yasaklara karşı en net tepki HDP ve TİP’ten…
Millet İttifakının bileşenleri, birbirleriyle tersleşmemek adına bazı konularda yasakları sineye çekiyor. Konserlerin ve festivallerin yasaklanmasına tepki göstermek yerine seyirci kalmayı tercih ediyorlar maalesef!
U Dönüşü Uzmanı Recep Tayyip Erdoğan’ın keyfine diyecek yok!
Dışarıya karşı olan dayılanmalarının prim yaptığını bildiğinden U dönüşlerini toplumun nasıl değerlendirdiğine dair yorumlar hiç umrunda değil.
Türk asıllı Alman vatandaşı Deniz Yücel’in cemaatle ilişkisi nedeniyle tutuklandığı günlerde Almanya, Deniz Yücel’i istediğinde "Bu can bu bedende oldukça o gazeteci hiçbir yere gidemez" deyip efelenmişti ya…
Şansölye Merkel telefon açınca Deniz Yücel özel uçakla Almanya’nın yolunu tutmuştu.
Yine, cemaatle ilişkide olduğu söylenen ve 15 Temmuz’a katkı sağladığı iddia edilen Rahip Brunson tutuklandığında da Amerika rahibi geri istediğinde yine esip gürlemişti: "Ben bu görevde olduğum sürece bu papaz hapisten çıkamaz."
Sonuç: İki gün sonra Brunson ülkesine gönderilmişti.
Cumhurbaşkanı, sanki şakasever biri…
İsrail’le ilişkiler konusunda…
İsveç ve Finlandiya‘nın NATO’ya alınıp alınmaması konusunda da…
Önce o iki ülkenin NATO’ya girmek için başvuruda bulunduklarında seviniyor/ elinden geleni yapacağını söylüyor sonra da "Bu ülkeler teröre destek veriyor, bunların NATO’ya girişlerine evet demem" diyor.
***
Klinik psikologlara, psikiyatrlara bu U Dönüşleriyle ilgili soru sormak ve yanıtlarını öğrenmek istiyorken Mustafa Kemal giriverdi araya…
Mustafa Kemal kim diyecek olursanız, biraz geriye gitmek gerekiyor…
1986, 87 olsa gerek.
Altındağ’da öğretmenim. Her şeker ve kurban bayramında Kemal Lökçü arkadaşım, okula bir araç gönderiyor ve 10-15 kadar öğrencimi aldırıp hem giydiriyor hem de yedirip içiriyor.
Üç yıl sürdü bu.
Sonraki yıllarda, başka başka okullarda da…
Çalıştığım her okulda hem sınıfımızın eksiklerini tamamladı hem de öğrencilerimin gönlünü aldı.
Kemal, bambaşka bir arkadaşım…
Pandemi günlerinde sessiz sedasız oğlu Cem’i evlendirmişti.
31 Mayıs’ta Basmane turundan sonra yanına uğradım. Öyle mutlu ki…
Telefonundan bir fotoğrafı uzattı önüme.
"Görüyor musun Mustafa Kemal’i?" dedi.
Gelin kızımız Aslı’nın babasının adı Mustafa’ymış.
Sadece Mustafa adını az görmüşler.
Cem’in babası kim?
Kemal! Kemal Lökçü…
Dünürümüze/ Baba Kemal’e ayıp olmasın diye düşünmüş olacaklar ki, bir de Kemal’i eklemişler.
Mustafa Kemal Lökçü!
Gördüğümde henüz 6 saatlikti.
***
U Dönüşü şampiyonu için, yasaklamalar için bizim elimizden bir şey gelmiyor.
Açlık, işsizlik bir yandan, korku bir yandan alanlara dökülüp haykıramıyoruz.
"Yeter artık!" diyemiyoruz.
Görülüyor ki her Kemal ile de olmuyor bu iş.
Öncelikle hoş geldin. Bugün 'Gezi'nin 9. Yıldönümü.
Gezi, ne diyeceksin?
Acelen ne?
Öğreneceksin.
Abilerinin, amcalarının, ablalarının yazdığı bir destan o!
Lütfen çabuk büyü Mustafa Kemal Lökçü!
Bu memleketin gereksinmesi var sana…
Çünkü sen Mustafa Kemal’sin!