Merak ettiğim şu:
Koca koca büyüklerimizin,
Hep bir ağızdan,
Katline farklı bahaneler ürettiği,
Büyümeyen - düş'lerinden vurulan ölü çocuklar;
Bulutlara mı yakın,
Sonsuzluğa mı yakın yaşarlar?
Ali İsmail yaşasaydı diyorlar ya,
Bilmem kaç yaşındaydı...
Cahillik ne okumada,
Ne yazmada,
Cahillik kafalardaydı...
Yaşıyor Ali İsmail,
Görmüyor musunuz?
Hala 19'unda
ve hayalini kurduğu gibi aynı,
Temiz bir dünya yaratma telaşında...
Yaşıyor Ali İsmail,
Hissetmiyor musunuz?
Bakın bir etrafınıza!...
Ali İsmail Korkmaz Vakfında yaşıyor!
Her burs verilen,
Her kitap yollanan köy okulundaki
Öğrencilerin yüreklerinde yaşıyor!...
2013'ten beri her ismi verilen çocuğun,
Annesinin - babasının kalbinde yaşıyor...
Görmüyor musunuz etrafınızda
Ali İsmail'leri,
Fark etmiyor musunuz
Korkmaz yeni nesli?
Yarım kalmışlıklarımızda yaşıyor!...
Tamamlanamamışlıklarımızda yaşıyor!...
Tamamlamak için pır pır atan yüreklerde;
Hak'kı arayan, hak'kı savunan mücadelemizde yaşıyor...
Ben Ali İsmail Korkmaz…
19 yıllık ömrüme insanlara, hayvanlara, doğaya ve hayata duyduğum o büyük sevgiyi sığdıramadım; peşinden koştuğum hayallerime bu sürede ulaşamadım...
Fakat biliyorum ki arkamda benim hayatıma sığmayacak büyüklükteki sevgiyi yüreklerinde taşıyan; benim için, benim yerime hayallerimi gerçek kılacak olan dostlar, güzel insanlar bıraktım…
Sanılmasın ki kendim için kendi adıma hayaller yarattım; ben, paylaştıkça mutlu olanlardandım…