Yüzünü denize dönmüş kentlerin umutları maviyle barışıktır. Gün batımları kendisini karanlığa terk etmez böyle limanlarda Bundandır manzaralarımızda turuncuyla mavinin kol kola girmesi. Bir de özgürlüğüne düşkün, savaşçı ruhlarıyla martılar, kanatlarındaki beyazı katar bu güzelliğe.
Sahil kasabalarında büyüyen çocuklar, martılar gibidir. Özgürlüklerine düşkündür, korkmazlar hayatın kısır döngüsünden. Bahar geldiğinde erik ağacındadırlar, okulu asarlarsa bilin ki kumsaldadırlar. Kışın grip olurum demezler sokakta oynarken, kırk yılda bir gördükleri kar en büyük tutkularıdır onların. İşte bu duyguları hepimiz yaşadık, yaşamaya da devam eden çocuklarımız var. Dikili Lodos, tam 10 yıl önce özgürlüklerine düşkün çocukların çabası ve isteğiyle kuruldu. O günlerde dikilen fidanlar bugün kocaman bir orman oldu. Bir çok başarı öyküsü çocuklarımızın elleriyle yazıldı.
On yıl insan ömrüne sığabilecek önemli olaylar için anlamlı bir süre. 4 farklı jenerasyon yetiştirdik en büyüklerimiz itibariyle. Nice anılar nice maçlar yaşadık. Her daim doğruyu, paylaşmayı, kazanmanın yanında kaybetmenin de öğrenilmesi ve tadılması gereken bir duygu olduğunu aşıladık çocuklarımıza. Bu bakış açımız olgun birey yetiştirmekte çok önemli basamaklardır diye düşünüyorum.